Powikłania mononukleozy

Niestety mononukleoza zakaźna mimo iż jest chorobą o charakterze samoograniczajacym, czyli organizm człowieka samodzielnie podejmuje walkę z chorobą i zazwyczaj wychodzi z niej zwycięsko, to jednak niekiedy powoduje groźne dla ludzkiego życia powikłania, które powinny być leczone szpitalnie lub przynajmniej uważnie obserwowane przez lekarza prowadzącego. Dzięki temu chory już po kilku tygodniach wraca do zdrowia i jedynie przez jakiś czas powinien prowadzić oszczędny tryb życia. Najczęściej spotykane powikłania przy mononukleozie zakaźnej to:

• Pęknięcie śledziony – w czasie ciężkiego przebiegu choroby narząd ten u prawie połowy chorych jest znacznie powiększony i wrażliwy. Jego rozmiar jest tak duży, że jest łatwo wyczuwalny w czasie badania, a niekiedy nawet wystaje poza linię żeber. W tym czasie nawet bardzo niewielki i w normalnych sytuacjach zupełnie nieszkodliwy uraz (potkniecie, upadek czy przepychanki miedzy dziećmi) może doprowadzić do jej pęknięcia. Chory odczuwa wtedy bolesność w górnej, lewej części brzucha, jest bardzo blady, osłabiony i ma przyspieszone tętno. W skrajnych przypadkach następuje omdlenie. Dlatego też, gdy zauważymy takie objawy niezwłocznie powinniśmy się udać z chorym do szpitala, gdzie pęknięta śledzona zostanie usunięta w czasie zabiegu operacyjnego. (Jej funkcje zostaną przejęte przez inne organy, wiec przeszczep nowej śledziony nie jest konieczny.)
• Żółtaczka – występuje ona w momencie, gdy wirus EBV zaatakuje wątrobę. Charakterystyczne objawy to zażółcenie skóry i białek ocznych. W przypadku wystąpienia żółtaczki konieczny jest pobyt na oddziale zakaźnym.Zapalenie bakteryjne gardła.
• Zapalenie mięśnia sercowego i tkanek, które otaczają serce.
• Zajęcie ośrodkowego układu nerwowego (mózg i rdzeń kręgowy) lub szpiku kostnego. U chorego pojawiają się objawy zapalenia mózgowo-rdzeniowego, drgawki i porażenie nerwów czaszkowych (niedomykanie się powiek, opadanie kącików ust).
• Powikłania hematologiczne takie jak obniżenie liczby płytek krwi, wybroczyny na skórze (podobne do występujących przy skazie krwotocznej), wysypka krwotoczna lub niedokrwistość hemolityczna. Objawy te wymagają szybkiej konsultacji z lekarzem hematologiem.
• Zespół przewlekłego zmęczenia, który jest wywołany ciężkim przebiegiem mononukleozy lub też wirusem EBV, który uaktywnia się po jej bezobjawowym przebiegu. W tym przypadku niezbędne jest podjecie leczenia farmakologicznego oraz psychoterapii.
• Chłoniak Burkitta – jest to choroba nowotworowa krwi wywołana przez wirus EBV. W naszym regionie występuje ona jednak bardzo rzadko. Jest ona spotykana głównie w rejonie Afryki. Nie stwierdzono jednak powiązań zachorowania na mononukleozę z pojawieniem się chłoniaków.