Objawy mononukleozy

W większości przypadków choroba występuje bezobjawowo lub po prostu nie jest zdiagnozowana, ponieważ przypomina przeziębienie. Jedynie około 20% osób zarażonych wirusem wykazuje pełne objawy choroby.

W większości przypadków mononukleoza zakaźna przebiega bezobjawowo. Fakt ten jest potwierdzony tym, że u prawie wszystkich dorosłych występują samoistne przeciwciała wirusa EBV, który jest odpowiedzialny za wywołanie tej choroby. Kiedy już jednak choroba zaatakuje z całą mocą to u chorego można zauważyć szereg objawów klinicznych, które pojawiają się po tak zwanym okresie inkubacji choroby i z reguły w pierwszych dniach przypominają zwyczajne przeziębienie. Do najbardziej charakterystycznych objawów mononukleozy zaliczamy:

• Gorączka powyżej 38 °C, która zazwyczaj trwa około kilku dni, w cięższych przypadkach nawet trzy tygodnie. U prawie połowy osób gorączka jest poprzedzona dreszczami lub kilkudniowym okresem gorszego samopoczucia i stanu podgorączkowego lub wzmożonego pragnienia.
• Ból gardła spowodowany stanem zapalnym migdałków i podniebienia oraz związane z tym trudności w połykaniu i mówieniu (tak zwana mowa nosowa).
• Powiększenie migdałków, które zazwyczaj są też pokryte białoszarym nalotem, który powoduje nieprzyjemny, mdły zapach z ust chorego.
• Powiększenie i obrzęk węzłów chłonnych. Głównie dotyczy to węzłów chłonnych umiejscowionych wzdłuż linii przebiegu mięśni mostkowo-sutkowo-obojczykowych oraz węzłów chłonnych żuchwy i okolic karku. Zazwyczaj powiększają się one do wielkości ziaren fasoli, jednak niekiedy mogą nawet przybrać rozmiar małego jajka. Powiększone węzły są twarde i bardzo wrażliwe na dotyk.
• Powiększenie śledziony – narządu, który odpowiada w naszym organizmie za wytwarzanie immunoglobulin, czyli przeciwciał limfocytów B, oraz usuwanie defektywnych lub starych krwinek białych, czerwonych i płytek krwi.
• Powiększenie wątroby, które utrzymuje się przez około trzy tygodnie od momentu wystąpienia pierwszych objawów choroby. W większości przypadków jest ono nieznaczne, ale u niektórych chorych zaobserwowano, ze wystawała ona kilka centymetrów poza linię żeber. Powiększenie wątroby może doprowadzić do jej stanu zapalnego, a w konsekwencji do wystąpienia żółtaczki.
• Wysypka – pojawia się ona u około 10% chorych i najczęściej jest związana z zastosowaniem leczenia takimi antybiotykami jak ampicylina, penicylina czy cefalosopryna. Dlatego też uważa się, że przyczyną pojawienia się wysypki w przebiegu mononukleozy, to reakcja nadwrażliwości na antybiotykoterapię.
• Zapalenie spojówek, bóle mięśniowo-stawowe, bóle w okolicy mostka, nudności i wymioty.